كولونوسكوپي صرفا يك آزمايش تشخيصي براي مشخص كردن علت وجود خون در مدفوع نيست. در اين روش مي‌توان با جدا كردن پوليپ هاي خونريزي، با سوزاندن زخم‌هاي پس از پوليپكتومي يا آنژيوديسپلازي، با سوزان عروق خوني دچار خونريزي داخل ديورتيكول خونريزي را متوقف كرد.سوزاندن در طي فرآيند كولونوسكوپي معمولا با وارد كردن يك پروب طولاني مخصوص سوزاندن از طريق كولونوسكوپ صورت مي‌گيرد. كولونوسكوپي همراه با سوزاندن براي متوقف كردن خونريزي در بسياري از بيماران مبتلا به خونريزي ناشي از ديورتيكول يا آنژيوپلاستي مورد استفاده قرار مي‌گيرد و نياز به تزريق خون را كاهش مي‌دهد، مدت زمان اقامت در بيمارستان را كاهش مي‌دهد و نياز به جراحي را از بين مي‌برد.

وقتي با روش كولونوسكوپي نتوان محل خونريزي را تشخيص داد يا كولونوسكوپي قادر به متوقف ساختن خونريزي مكرر يا مستمر نباشد، آنژيوگرافي احشايي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. وقتي محل خونريزي با آنژيوگرافي تشخيص داده شد، داروهايي از طريق كاتتر آنژيوگرافي تزريق مي‌شود تا عروق خوني دچارخونريزي تنگ شود و از خونريزي و ديدن خون در مدفوع جلوگيري شود. همچنين مي‌توان از طريق كاتتر سيم‌هاي ريزي وارد بدن كرد تا عروق خوني دچار خونريزي را  ببندند تا از خونريزي جلوگيري شود.

علائم و نشانه هاي شقاق مقعدي

علامت شاخص شقاق مقعد، درد شديد و خونريزي، موقع اجابت مزاج است. خونريزي معمولاً روشن بوده و بصورت رگه اي روي مدفوع ديده ميشود. گاهي بيمار تا ساعتها بعد از اجابت مزاج از درد و اسپاسم مقعد رنج مي برد. در معاينه فيزيكي، با كنار زدن دو طرف باسن ممكن است، شقاق ديده شود اما اگر ديده نشد، دليل عدم وجود اين بيماري نمي باشد. معمولاً درد بيمار، آنقدر شديد است كه امكان معاينه انگشتي ركتوم و يا ركتوسكوپي وجود ندارد. در صورتيكه شكي در مورد تشخيص وجود دارد و يا احتمال بيماريهاي ديگر مانند آبسه پري آنال وجود دارد بهتر است بيمار زير بيهوشي معاينه شود.

 شقاق حاد خود را بصورت يك زخم خطي نشان مي دهد. اما شقاق مزمن زخم وسيعتري است كه لبه هاي برجسته دارد و فيبرهاي سفيد عضله اسفنكتر داخلي در كف آن ديده ميشود. اغلب در سمت خارجي اين زخم يك منگوله پوستي( Skin tag) و در سمت داخلي آن يك پاپيلاي مقعدي هيپرتروفيه( sentinel pile) يا زائده نگهبان ديده ميشود.

انواع زخم فيشر :

فيشر به دو صورت حاد و مزمن وجود دارد ، فيشر حاد ، زماني است كه از زمان بوجود آمدن ،تا بهبودي ، 8 هفته طول بكشد.در صورتيكه بهبودي زخم از 8 هفته طولاني تر شود ،آنگاه زخم وارد مرحله مزمن خواهد شد ، از علل مزمن شدن فيشر ميتوان به عدم مصرف فيبر و ملين  كافي ، بوجود آمدن التهاب و اسپاسم (انقباض شديد ) و در دريچه داخلي مقعد و بدنبال آن كاهش شديد خونرساني به محل فيشر(زخم) ، كه اين خود باعث بدتر شدن وعميقتر شدن  زخم فيشر خواهد شد .

در فيشر مزمن ، دو لبه زخم بهم ميرسند ولي بعلت عدم خونرساني مناسب  ، ايندو لبه بهم جوش نخواهند خورد وگاهي يك زائده گوشتي بنام زائده نگهبان در ابتداي آن بصورت واكنشي بوجود خواهد آمد .

درمان هاي فيشر عبارتند از :

1- درمان داروئي

2- درمان با بوتاكس

3- درمان با جراحي

-درمان با كرمها وانواع روشهاي داروئي  در فيشر هاي مزمن بي تاثير و صرفاً باعث مختصري تسكين خواهند شد كه اين مسئله خود باعث دير مراجعه كردن بيمار و مزمن تر و پر عارضه تر شدن وضعيت بيمار خواهد شد.

درمان هاي پزشكي فيشر( شقاق ) :

1- درمان با بوتاكس در عضله اسفنكتر داخلي مقعد كه بطور كاملاً سرپائي انجام مي گيرد، باعث رفع اسپاسم (اسپاسم اسفنكتر داخلي اصلي ترين عامل بهبود نيافتن فيشر يا همان شقاق ميباشد)  و بهبود خونرساني و ترميم زخم فيشر بطور اساسي خواهد شد و تاثيرو موفقيت درماني اين روش با اقدامات تكميلي  به 100% ميرسد .